ICSI
عمدتا در مواردی به کار می رود که اسپرم مرد از نظر تعداد، تحرک و یا شکل کیفیت لازم را ندارد….
موارد کاربرد
عمدتا در مواردی به کار می رود که اسپرم مرد از نظر تعداد، تحرک و یا شکل کیفیت لازم را ندارد. در بعضی موارد هم که چندین مورد عمل IVF انجام شده و به نتیجه نرسیده است از عمل میکرواینجکشن استفاده می شود.
تفاوت میکرواینجکشن و IVF
در میکرواینجکشن (ICSI) اسپرم به طورمستقیم توسط متخصص آزمایشگاه در زیرمیکروسکوپ به داخل تخمک تزریق می شود در حالیکه درIVF ، اسپرم در شرایط آزمایشگاهی در مجاورت تخمک قرار داده می شود تا خودش به داخل تخمک وارد شود و لقاح صورت گیرد.
مراحل انجام عمل
به طور کلی در این روش، یک اسپرم در محیط آزمایشگاه داخل یک تخمک تزریق می شود که به دنبال آن لقاح و تقسیم سلولی صورت می گیرد و جنین تشکیل می شود. میکرواینجکشن نیز مانند IVF شامل چند مرحله تحریک تخمدان، تخمک گیری، تزریق اسپرم داخل تخمک و لقاح و انتقال جنین است.
در مرحله اول برای تحریک تخمدانها، از داروهای هورمونی استفاده می شود. تزریق عضلانی آمپول HMG تخمدانها را برای رشد فولیکول تحریک می کند و تزریق عضلانی آمپول HCG باعث بلوغ تخمک ها و انجام تخمک گذاری می شود.
در مرحله دوم عمل تخمک گیری با یکی از دو روش لاپاراسکوپی یا با مشاهدات سونوگرافی از طریق واژینال امکان پذیر است که در این کلینیک کار با استفاده از روش دوم انجام می گیرد. در روش دوم نیازی به بیهوشی کامل نیست و با یک بیهوشی کوتاه مدت یا بی حسی موضعی قابل انجام است.
درحین عمل با استفاده از دستگاه سونوگرافی پزشک فولیکول ها را مشاهده می کند و با سوزن های مخصوص مایع فولیکولی همراه با تخمک کشیده می شودکه به این عمل اصطلاحا پانکچر می گویند.
در مرحله سوم ابتدا سلولهای دور تخمک به کمک آنزیم جدا می شود سپس اسپرم به داخل تخمک تزریق می شود. در عمل میکرواینجکشن نیز برای افزایش درصد موفقیت چندین تخمک لقاح می یابد لذا تعداد جنین های تشکیل یافته زیاد است که اگر این جنین ها کیفیت مطلوبی داشته باشند تعدادی از آنها با صلاحدید زوج منجمد و نگهداری می شوند تا در صورت نیاز برای بارداری های بعدی از این جنین ها استفاده شود.
در مرحله چهارم و پایانی نیز نیازی به بیهوشی عمومی نیست. جنین به وسیله یک کاتتر به داخل رحم منتقل می شود و یک ساعت بعد از انتقال جنین بیمار مرخص می شود.
مزایا و محدودیت های این عمل
کی از مزایای میکرواینجکشن این است که حتی اگر یک اسپرم سالم از مرد وجود داشته باشد این عمل قابل انجام است. مزیت دیگر میکرواینجکشن این است که اگر بیمار فاقد لوله های رحمی باشد نیز مشکلی در انجام این عمل به وجود نمی آید.
اما محدودیت میکرواینجکشن آن است که میزان بارداری در زنان بالای 40 سال به علت پایین بودن کیفیت تخمک های زن می باشد.
اقدامات قبل از میکرواینجکشن ( ICSI )
بعد از آزمایش های روتین آزمایش هورمونی و ویزیت زوج توسط متخصصان ، در صورتی که روش درمانی ICSI پیشنهاد شود مراحل زیر تعیین می شود :
1. روز دوم یا سوم قاعدگی برای بررسی وضعیت تخمدانها و رحم سونوگرافی انجام میشود
2. بعد از انجام سونوگرافی با نظر متخصص دارو جهت تحریک تخمک گذاری تجویز میشود
3. مرحله مصرف دارو ۵ الی ۶ نوبت سونوگرافی بر اساس میزان واکنش تخمدان ها انجام می شود
4. زمانی که فولیکول ها به اندازه مناسب میرسد داروی HCG تجویز می شود و بیمار آماده عمل تخمک گذاری میشود
5. حدود ۳۶ ساعت بعد از تزریق HCG همزمان با دریافت نمونه اسپرم از مرد عمل لقاح درون آزمایشگاه انجام میشود
مراقبت های پس از میکرواینجکشن ( ICSI )
یک ساعت پس از عمل انتقال جنین بیمار مرخص می شود توصیه می شود طی سه الی چهار روز بعد از عمل فعالیت های شدید که منجر به خستگی مفرط می شود نداشته باشد بدیهی است آرامش روحی و روانی و پرهیز از شرایط پر اضطراب می‌تواند در موفقیت عمل موثر باشد معمولاً ۱۲ الی ۱۵ روز بعد از انتقال جنین بیمار به آزمایشگاه هورمونی مراجعه می کنند تا مقدار BHCG خون اندازه گیری شود و آزمایش این هورمون اولین نشانه حاملگی است